Porównanie różnych metod ogrzewania domu oraz koszty dla przeciętnego Polaka

Porównanie różnych metod ogrzewania domu oraz koszty dla przeciętnego Polaka

Koszt ogrzewania domu jest jednym z największych, corocznych wydatków eksploatacyjnych. Jego wysokość zależna jest przede wszystkim od wyboru paliwa. Różnica może być bowiem trzykrotna, za ogrzewanie tego samego budynku można zapłacić 2 tysiące, jak i 6 tysięcy złotych rocznie. Kwoty są znaczne, warto więc przeliczyć poszczególne koszta i zastanowić się nad odpowiednim wyborem na lata. Średnio trzyosobowa rodzina zużywa na ogrzewanie domu oraz wody 10 350 kWh na rok.

Gaz ziemny

Koszt ogrzewania domu zależy w głównej mierze od rodzaju kotła. Gazowa instalacja C.O. może być zasilana kotłem tradycyjnym, pulsacyjnym lub kondensacyjnym. Najlepiej sprawdza się dobrej jakości kocioł pulsacyjny, który może znacząco obniżyć roczne koszty paliwa. Niestety instalacja kotła pulsacyjnego to bardzo droga sprawa (koszt około 15 tysięcy złotych), natomiast koszt wytworzenia 1 kWh wynosi w tym przypadku 0,25zł. Zatem roczny koszt wynosi średnio 2 587 zł. W przypadku popularniejszego, bo tańszego w instalacji ocieplania domu kotłem tradycyjnym zapłacimy 4 450 zł za rok.

Oczywiście wysokość ceny paliwa zależy od wysokości taryfy, która często jest zmienna, ze względu na województwo, opłaty abonamentowe (zależne od miejsca odbioru, grupy taryfowej, częstotliwości odczytu licznika) oraz VAT. Warto zauważyć, że ceny gazu ziemnego często ulegają zmianie. Na szczęście ostatnimi czasy zmiany te nie były specjalnie dotkliwe dla odbiorców indywidualnych.

Gaz płynny

Ogrzewanie domu gazem płynnym jest wygodną opcją dla osób, które nie mogą podłączyć swojej instalacji do gazociągu. Gaz płynny to inaczej skroplony propan, którym mogą być zasilane kotły gazowe. Jest on jednak dostarczany do klientów za pomocą samochodu i musi być przechowywany w specjalnych zbiornikach o pojemności aż 2700 l, które instaluje się w pobliżu domu, zazwyczaj wkopując w ziemię. Tutaj cenami rządzi wolny rynek, co oznacza, że koszta stale się wahają. Dystrybutorów jest bowiem wiele, a każdy z nich może zaoferować dowolną cenę.

Jednak, aby wybrać dowolnego dostawcę propanu musimy posiadać własny zbiornik, a to już koszt w wysokości 10 tysięcy złotych. Jeśli się zdecydujemy, możemy wybrać dzierżawę instalacji zbiornikowej od jednego z popularniejszych dostawców. Pozwoli to uniknąć aż tak wysokiego wydatku, ale jest to związane z przymusem zawarcia długoterminowej umowy na dostawę gazu po ustalonej cenie regularnej. Niestety nie oznacza to, że wydamy mniej, często bowiem po ostatecznym rozrachunku za gaz płacimy znacznie więcej i koszta się równoważą, tak jakbyśmy zakupili taki zbiornik na raty.

Niektórzy dystrybutorzy gazu płynnego oferują możliwość rozliczania się z nimi według licznika mierzącego ilość zużytego gazu, tak jak w przypadku gazu ziemnego. W tym przypadku możemy zapłacić o wiele mniej i nie musimy pamiętać o ciągłym uzupełnianiu zbiornika, ponieważ nasz dostawca sam oceni kiedy powinien go uzupełnić.

Cena propanu w 2018 roku średnio wynosiła 1,9 zł za litr. W marcu i grudniu 2013 roku kosztował 2,5 zł za litr. Wtedy cena regularnie spadała, a latem ceny zawsze były dużo niższe niż zimą. W 2017 roku latem płacono 1,6 zł, a zimą 2,0 zł za litr. Niestety od 2018 roku nastąpił przełom i cena propanu ma tendencję wzrostową, ponieważ już w listopadzie 2018 roku cena wynosiła 2,1 zł na litr.  Biorąc pod uwagę sprawny piec kondensacyjny i całą instalację cena za 1 kwh to 0,33 zł, czyli 3 415 zł rocznie.

Węgiel kamienny

Jeszcze kilka lat temu dużą popularnością cieszyły się najtańsze gatunki węgla. Niestety często były to muły węglowe, flotokoncentraty i mieszanki zawierające mniej niż 85% węgla kamiennego. Niskie ceny, wysoka kaloryczność oraz sprawność spalania powodowała, że znacznie wzrosła produkcja smogu, poprzez częste kupowanie taniego paliwa. W czasie wakacji 2018 roku weszła więc ustawa ograniczająca sprzedaż takich właśnie wyrobów. Wprowadzono wtedy ścisłe wymogi jakości węgla, które mają być przestrzegane w przypadku paliw stałych dla gospodarstw domowych  oraz w instalacjach o mocy cieplnej poniżej 1 MW.

Przepisy te mają na celu zniwelowanie produkcji smogu oraz wyeliminowanie procederu polewania węgla wodą, aby ten stał się cięższy (przez to płacimy więcej, a gdy węgiel wyschnie okazuje się, że kupiliśmy go mniej, za cenę większej ilości). W związku z tymi przepisami możemy teraz bez problemowo uzyskiwać informacje o tym co kupujemy za pośrednictwem uzyskanych świadectw jakości danego paliwa.

Niestety na chwilę obecną koszty węgla stale rosną i należy poważnie się zastanowić, czy wybieranie go na dłuższą metę jest racjonalnym wyjściem. Jesienią 2018 roku wysokiej jakości węgiel typu groszek kosztował 850-900 zł, miał węgłowy 720-810 zł, a ekogroszek 1000 zł za tonę (ceny dotyczą wszystkich dostawców, jednak mieszkańcy Śląska płacą o 20% mniej). Koszt ogrzewania ekogroszkiem w dobrze zakonserwowanym kotle wynosi 0,19 zł za kWh, a to daje 1966 zł rocznie.

Ogrzewanie domu peletami

Pelety to inaczej sprasowane pod wysokim ciśnieniem trociny. Jego niewielkie rozmiary powodują, że może być dostarczany do kotła przez podajniki. Jeśli są dobrej jakości, produkują małą ilość popiołu. Dzięki temu można uznać je za najwygodniejsze paliwo stałe i dobry zamiennik dla węgla.  Dodatkowo są bardziej ekologiczne niż wspomniany już wyżej węgiel kamienny.

Pelety z certyfikatem DIN Plus A1 w 2018 roku kosztowały 1000 zł za tonę. Oczywiście są dostępne w cenach niższych, nawet za 800 zł za tonę, jednak należy zachować czujność. Pelety mogą bowiem zawierać dużą ilość piasku lub kory, która nie spala się do końca. Charakteryzować się mogą też dużą ścieralnością, co oznacza, że zmieniają się w pył zanim trafią do paleniska. Średni koszt za 1 kWh to 0,26 zł, a więc 2 691 zł rocznie.

Energia elektryczna

Koszt ogrzewania energią elektryczną potrafi być bardzo zróżnicowany, zależy on bowiem od sprzedawcy energii oraz operatora systemu dystrybucyjnego. O ile sprzedawce energii możemy sobie wybrać to operator jest zależny od tego w jakim obszarze się znajdujemy. Możliwości jest multum, a ceny potrafią się różnić nawet kilkanaście groszy za kilowatogodzinę. Średnia cena za prąd to 0,55 zł za kWh w taryfie całodobowej. Tutaj niebagatelną zaletą są ceny instalacji grzewczej, ponieważ są one o wiele niższa niż w przypadku pozostałych, niestety cena za ogrzewanie znacząco odstrasza.

Jednak, aby obniżyć koszty za 1 kWh można zastosować pompy ciepła, są one droższe w instalacji, ale pomagają zaoszczędzić aż 3-4 krotnie więcej podczas eksploatacji. W przypadku pompy koszt za 1 kWh wynosi 0,11 zł, czyli 1 138 rocznie. Warto jednak zastanowić się nad opłacalnością takiej inwestycji, czasem można również uzyskać dofinansowanie. Dofinansowanie można uzyskać również w przypadku wykorzystywania energii słonecznej. Przy zmianie na panele fotowoltaiczne koszt potrafi być niebagatelnie spory, jednak koszt za ogrzewanie może wynosić wtedy zero złotych rocznie.