Słownik finansowy

Jest to papier wartościowy reprezentujący część kapitału zakładowego spółki akcyjnej. Akcje są emitowane przez spółkę akcyjną, a ich własność jest formalnym dowodem potwierdzającym uczestnictwo posiadacza (akcjonariusza) w spółce. Akcjonariusz uprawniony jest do części zysku wypracowanego przez spółkę w ciągu roku, a zysk ten wypłacany jest w formie dywidendy.

Wspólnik spółki akcyjnej lub spółki komandytowo-akcyjnej będący posiadaczem akcji wyemitowanych przez taką spółkę.

Jest on dokumentem zmieniającym warunki umowy na mocy porozumienia pomiędzy jej stronami. W przypadku usług bankowych będzie on więc rozszerzeniem lub zmianą umowy zawartej pomiędzy bankiem, a klientem. Może dotyczyć wszystkich opisanych w umowie warunków, najczęściej wysokości opłat i prowizji, a także obowiązków ciążących na kliencie.

Umocnienie waluty. Oznacza to wzrost wartości kursu waluty krajowej w stosunku do waluty zagranicznej.

Mediator, powołany przy Zwiążku Banków Polskich, odpowiedzialny za rozstrzyganie sporów pomiędzy konsumentami a bankami.

Autoryzacja płatności, która  polega na wyrażeniu przez bank zgody na przeprowadzenie transakcji po sprawdzeniu autentyczności karty oraz dostępnego salda na rachunku.

Urządzenie, dzięki któremu jest możliwa realizacja dyspozycji wypłaty gotówki za pomocą karty płatniczej. Dzięki stałemu połaczeniu z systemem banku umożliwia on kontrolę środków zgromadzonych na koncie. Niektóre z nowszych modeli, oprócz funkcji wypłaty gotówki, posiadają również możliwość wpłacania środków na konto.

System umożliwiający klientowi dostęp do rachunku bankowego, oraz wykonywania operacji takich jak: kontrola salda, przegląd historii rachunku, przesyłanie przelewów, składanie wniosków kredytowych i innych, w zależności od możliwości konketnego systemu.

Usługa oferowana przez instytucje finansowe, polegająca na możliwości podglądu oraz obsługi rachunku bankowego dzięki aplikacji, którą można zainstalować na małym, mobilnym urządzeniu z dostępem do internetu – np. smartfonie lub tablecie.

Osoba fizyczna lub prawna, która czerpie z czegoś zysk. Jest nim osoba, której np. Udzielono kredytu hipotecznego lub na rzecz której został dokonany przelew środków.

Długotrwały okres obfitujący w spadki kursów giełdowych (inaczej: rynek niedźwiedzia).

Kwota kredytu wraz z odestkami, prowizją i innymi opłatami, które kredytobiorce jest zobowiązany zapłacić za kredyt i usługi z nim związane (np. Ubezpiecznie). Mirodajna informacja o ponoszonych kosztach kredytowytch – dzięki niej łatwiej jest porównywać poszczególne oferty.

Usługa, która polega na możliwości wypłaty gotówki z rachunku karty w sklepach stacjonarnych. Podczas zapłaty za zakupy klient ma możliwość wypłacenia niewielkiej sumy pieniędzy – najczęściej do 200 zł.

Osoba, która przekazuje swoje prawa do czegoś osobie trzeciej (cesjonariusza). W procesie cesji traci ona wszystkie prawa do przekazywanego świadczenia. Cedentem jest np. Klient, który chcąc zabezpieczyć spłatę kredytu, przekazuje instytucji finansowej prawa wynikające np. z polisy ubezpieczeniowej nieruchomości lub pojazdu.

Jest to umowa cywilnoprawna, która przenosi prawo do wierzytelności z cedenta na osobę trzecią (cesjonariusza). Przedmiotem cesji może być część praw do wierzytelności jak i ich całości. Cesjonariusz nabywa również wszystkie ryzyka z nią związane (np. niewypłacalność dłużnika).

Osoba, która w procesie cesji przyjmuje prawa od cedenta.

Ocena ryzyka kredytowego opracowywana na bazie wieloczynnikowej analizy sytuacji kredytobiorcy. Każda instytucja finansowa ma charakterystyczny dla niej proces, matematycznie odzwierciedlający osobiste i majątkowe dane kredytobiorcy, co pozwala na ustalenie wskaźnika liczbowego określającego ryzyko powiązane z udzieleniem danego zobowiązania. Wpływ na niego mają m.in: zawód, wiek, status mieszkaniowy, wiarygodność kredytowa i długość okresu zatrudnienia.

Sprzedaż wiązana, służąca stworzeniu możliwie najtrwalszej więzi klienta z daną instytucją oraz maksymalizowaniu poziomu zysku. Najczęściej stosowana w przypadku kredytów hipotecznych, gdzie instytucja proponuje lub wymaga zakupu dodatkowych produktów, oferując w zamian trwałe lub czasowe udogodnienia.

Określenie opisujące wystąpienie ujemnego salda na rachunku lub możliwość wykorzystania większej ilości środków niż te, które znajdują się na koncie, przyznawana przez instytucję finansową.

Jednostka składająca lub posiadająca pienieżny lub rzeczowy depozyt w banku – np. imienny rachunek bankowy lub wierzytelność do banku potwierdzoną dokumentem wystawionym przez bank. Deponentami są: osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, szkolne kasy oszczędności i prcownicze kasy zapomogowo – pożyczkowe

Środki finansowe lub inne wartości powierzone uprawnionej instytucji finansowej. Podlegają podziałowi na dwie kategorie: depozyty a’vista (z możliwością natychmiastowej wypłaty) i depozyty terminowe (tzw. kokaty, które polegą na przekazaniu środków na określony czas w zamian za otrzymywanie zysków odzwierciedlonych odsetkami).

Zjawisko polegające na oslabieniu waluty krajowej względem waluty zagranicznej.

Wskaźnik dochodu dyspozycyjnego (czyli tego, który zostaje w portfelu gospodarstwa domowego po opłaceniu wszystkich comiesięcznych zobowiązań finansowych z comiesięcznych dochodów wszystkich jego członków). Wykorzystywany do określania zdolności kredytowej (Dispoable income).

Ustalenie aktualnej wartości danego środka na podstawie jego wartości w przyszłości – technika obliczeniowa wykorzystywana przy ustalaniu ceny papierów wartościowych podczas ich zbycia przed terminem zapadalności lub narzędzie prognostyczne na określenie wartości początkowej inwestycji, która w danym okresie powinna przynieść określony zysk.

Zysk netto wypracowany przez spółkę, który wypłacany jest proporcjonalnie na rzecz jej wspólników lub osób posiadających jej akcje (akcjonariuszy).

Jednostka wystawiająca lub emitująca papiery wartościowe i ogłaszająca ich sprzedaż we własnym imieniu i na własny rachunek lub instytucja dokonująca emisji pieniądza. Emitentami mogą być: Skarb Państwa, Bank Państwowy, przedsiębiorstwo, instytucja finansowa, instytucja samorządowa. 

Bank lub inna wyspecjalizowana instytucja finansowa, która w zamian za określone wynagrodzenie przejmuje wierzytelność w procesie factoringu oraz świadczy na rzecz faktoranta określone usługi dodatkowe.

Klient danego faktora, który w procesie faktoringu przelewa na faktora wierzytelność (najczęściej faktura z wydłużonym terminem płatności) względem odbiorcy swoich produktów lub usług.

Alternatywna forma finansowania działalności operacyjnej, polegająca na przeniesieniu wierzytelności z zawarcia komtraktu z kontrahentem na faktora (bank lub inna wyspecjalizowana instytucja finansowa), którego zadaniem jest ściągnięcie należności od dłużnika, finansowanie wierzyciela i przejęcie ryzyka – w zamian za okreslone wynagrodzenie

Osoba prawna, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Działalność jest prowadzona według zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego określonych w ustawie.

Jedna z podstawowych instytucji rynku finansowego współczesnych gospodarek. Miejsce transakcji handlowych wykonywanych na ściśle określonych towarach, w ustalonych godzinach, według jasno sprecyzowanych reguł formalnych, norm i zwyczajów przez członków giełd, po cenach ogłoszonych w codziennych notowaniach.

Miejsce zorganizowanego obrotu papierami wartościowymi np. akacjami czy obligacjami.

W przypadku kredytów jest to okres odroczenia rozpoczęcia spłaty zobowiązania. Gdy natomiast mówimy w kontekście kart kredytowych jest to okres, w którym bank nie nalicza odsetek za wykorzystaną w jego trakcie część przyznanego limitu kredytowego.

Rzeczowy środek zabezpieczenia wierzytelności. Ustanawiana najczęściej w celu zabezpieczenia wierzytelności na nieruchomości. W przypadku braku możliwości wywiązania się dłużnika z zobowiązań, wierzyciel może rościć sobie prawa do nieruchomości. Powstaje poprzez wpis w księdze wieczystej i trwa do momentu spłacenia wierztelności przez dużnika.

Specyficzny typ zobowiązania hipotecznego, w którym właściciel nieruchomości, w zamian za ustanowienie prawa do niej, otrzymuje dożywotnią rentę wypłacaną w ratach o ściśle określonej wysokości, nie tracąc przy tym prawa do zamieszkania w nieruchomości do końca życia.

Długotrwały okres obfitujący we wzrosty kursów giełdowych (inaczej: rynek byka).

Niewypisany dokument opatrzony podpisem. Ten rodzaj dokumentu najczęściej stosuje się w przypadku weksli zabezpieczających np. umowy kredytowe.

Spadek siły nabywczej pieniądza przejawiający się przede wszystkim wzrostem cen dóbr i usług.

Przeznaczenie środków finansowych w celu powiększenia lub odtworzenia zasobów majątkowych. To także aktywa nabywane w celu uzyskania ekonomicznych korzyści w wyniku przyrostu ich wartości w określonym czasie (odestki, dywidendy, czynsze itp.). W przypadku przedsiębiorstw inwestycja oznacza zwiększenie wydajności firmy poprzez zainwestowanie w nakład umożliwiający rozwój danego przedsiębiorstwa i utrzymanie się go na rynku.

Każdorazowe powiększenie kapitału o odestki przynależne za dany okres. Dopisanie odsetek do kapitału sprawa, że one stają się jego częścią wypracowując większy zysk przy kolejnej kapitalizacji.

Termin oznaczający zasoby trwałe, takie jak majątek, środki i aktywa. W kontekście kredytów jest to kwota, którą pożyczyliśmy od banku lub innej instytucji finansowej. Kredyt spłaca się w ratach, na które składają się raty kapitałowe i odsetkowe, gdzie rata kapitałowa jest równa kwocie kredytu podzielonej przez liczbę rat.

Czasowe odroczenie spłaty części kredytu, przyznawane na wniosek klienta w przpadku zobowiązań dlugoterinowych. W tym okresie klient jest zobowiązan tylko do uiszczania części odsetkowej raty, podczas gdy częśc kapitałowa pozostaje na niezmienionym poziomie. Powoduje to wzrost wysokości rat po okresie karencji lub wydłużenie okresu kredytowania, co ma niekorzystny wpływ na sumę kosztów kredytu.

Instrument płatniczy, wydawany przez bank lub inną instytucję finansową w ramach prowadzonego w niej rachunku bankowego. Jej cechą charakterystyczną jest ścisłe powiązaie z saldem rachunku, do którego została wydana – w trakcie płatrności jest autoryzowana i zastrzegana, by nie przekroczyć salda rachunku (debetu).

Rodzaj karty płatniczej, wydawanej przez bank lub inną instytucję finansową. Operacje wykonywane tą karta są rozliczane w ramach przyznanego limitu kredytowego.

Jest to elektroniczny instrument płatniczy, stanowiący jedno z narzędzi zdalnego dostępu do pieniędzy zgromadzonych na rachunku bankowym. Pozwala ona na dokonywanie bezgotówkowych płatności za towary i usługi oraz dokonywanie transakcji w bankomacie, wpłatomacie, a także na odległość, tj. np. przez Internet lub telefon. Karty płatnicze mogą być wydawane przez banki, niebankowe instytucje finansowe lub takie podmioty, jak sieci handlowe, instytucje pośrednictwa finansowego, stacje paliw czy firmy telekomunikacyjne.

Rodzaj karty płatniczej umożliwiający dokonanie szybkiej transakcji bezgotówkowej, bez jakiegokolwiek dodatkowego, standardowo stosowanego potwierdzenia jej wykonania. Środki są pobierane po zbliżeniu karty do czytnika. Ze względów bezpieczeństwa takiej płatności można dokonać w przypadku ograniczonych kwot (najczęściej do 50 zł) – po ich przekroczeniu potrzebna jest standardowa autoryzacja płatności.

Rodzaj kredytu, któy przeznaczony jest na spłatę różnych zobowiązań, które zostały zaciągnięte wcześniej przez kredytobiorcę. Kolsolidacji podlegają rózne kredyty (m.in. gotówkowe i hipoteczne). Zaletą tego rozwiązania jest zamiana klilku kredytów na jeden, długoterminowy i o niższym oprocentowaniu. Dzieli się na kredyt konsolidacyjny hipoteczny oraz konsolidacyjny gotókowy bez zabezpiczenia hipoteką (ten ostatni na maksymalnie 10 lat, co powoduje, żejego koszt jest zdecydowanie wyższy od kredytu konsolidacyjnego hipotecznego).

Rodzaj rachunku osobistego, na któym zgromadzone środki podlegają oprocentowaniu. 

Konto osobiste prowadzone w walucie obcej - w Polsce najczęściej jest to euro, dolar amerykański, funt brytyjski lub frank szwajcarski.  

Długoterminowy kredyt najczęściej wykorzystywane do sfinansowania nieruchomości gruntowej lub zakupu domu/mieszkania, zabezpieczony hipoteką na nieruchomośc, która jest własnością kredytobiorcy. Oznacza to, że w przypadku zaprzestania spłaty rat kredytu, bank może przejąć i sprzedać nieruchomość.

Każdy kredyt zaciągnięty na cele prywatne, niezwiązane z działalnością gospodarczą. Najczęściej przeznaczany na codzienne wydatki, samochód lub dokonywania inwestycji.

Kredyt nierozerwalnie powiązany z rachunkiem oszczędnościowo-rozliczeniowym. Po podpisaniu takiej umowy kredytowej kredytobiorca może wypłacać środki w ramach przyznanego limitu kredytowego, przy czym każda spłata nie tylko zmniejsza zadłużenie, ale również odnawia wartość przysługujących środków. Najczęściej pobierana jest w jego przypadku prowizja oraz oczywiście odpowiednie oprocentowanie kredytowanej kwoty.

Takie rozwiązanie polega na spłacie obecnego kredytu przy użyciu środków z kolejnego, którego warunki spłaty są bardziej przystępne.

Osoba prawna lub fizyczna, która otrzymała kredyt od kredytodawcy (najczęściej bank lub inna instytucja finansowa) pod warunkiem spłaty wraz z odestkami kredytowymi, w ściśle określonym terminie.

Współczynnik porównania dwóch różnych walut względem siebie, by móc odzwierciedlić cenę waluty w innej walucie.

Forma inwestowania w dobra i usługi, łącząca cechy dzierżawy i kredytu. Leasingobiorca korzysta z przedmiotu leasingu w zamian za opłaty rat leasingowych, jednak nie jest jego właścicielem, dopóki nie zostanie spłacona ostatnia rata leasingowa.

Forma leasingu przeznaczona dla osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej.

Limit środków przyznany kredytobiorcy na kredytowym narzędziu odnawialnym (np. karta kredytowa), które mogą być wykorzystywane przez klienta w okresie trwania umowy.

Umowa między klientem a bankiem, w której klient udostępnia bankowi środki pieniężne na określony czas, otrzymując w zamian wynagrodzenie w postaci odsetek. Odsetki mogą być wyplacane miesięcznie, kwartalnie lub rocznie - w zalezności od rodzaju lokaty. W przypadku większości lokat naliczone odsetki są kapitalizowane (dodawane są do kwoty lokaty).

Zarobek banku lub innej instytucji finansowej z tytułu udostępnienia kapitału. Jej wysokość zależy od oceny ryzyka kredytowego.

Rodzaj programu lojalnościowego, w którym dzięki odpowiedniemu wykorzystywaniu narzędzi bankowych, klient jest wynagradzany różnego rodzaju premiami i bonusami. Może to dotyczyć np. zwrotów części największej wpłaty na rachunek osobisty, odsetka kwoty miesięcznie wydawanej na stacji benzynowej lub w sklepie spożywczym, a nawet specjalnych rabatów udzielanych w placówkach partnera instytucji finansowej.

Nadzór sprawowany przez specjalnie do tego poołaną instytucją (w Polsce: Komisja Nadzoru Finansowego), której zadaniem jest monitorowanie posległych jej instytucji finansowych, w tym banków komercyjnych.

Orzeczenie są wydawane na podstawie pozwu i dokumentów uwierzytelniających (dokumentów urzędowych, rachunków, żądań załaty zaakceptowanych przez dłużnika) w celu odzyskania pieniędzy lub innych roszczeń od dłużnika.

Grunty, trwale związane z gruntem budynki lub części takich budynków, jeżeli przez szczególne przepisy stanowią odrębny przedmiot własności od gruntu.

Brak możliwości regulacji własnych zobowiązań w odpowiednim terminie (płynność finansowa) lub stan, w którym majątek dłużnika jest mniejszy niż łączna suma wszystkich jego zobowiązań.

Papier wartościowy potwierdzający wierzytelność emitenta wobec obligatariusza (nabywca obligacji). Może posiadać charakter pieniężny lub niepieniężny, a spełniana jest przez emitenta po upływie określonego czasu (terminu zapadalności).

Koszt ponoszony przez kredytobiorcę za korzystanie z pożyczonych pieniędzy. Naliczane są według ustalonej stopy procentowej od kwoty pożyczonego kapitalu.

Okres, na który został zaciągnięty kredyt – liczony jest od momentu przekzania środków finansowych do dnia całkowitej spłaty zobowiązania. Jego długość zależy od zdolności kredtowej kredytobiorcy i od zaproponowanych mu warunków oraz rodzaju samego kredytu.

Umowa, która najczęściej łączy bank lub inną instytucję finansową z kupującym.  Za określone w umowie wynagrodzenie taka instytucja gwarantuje klientowi sprzedaż danej waluty po stałym kursie bazowym, nawet jeżeli uległ on zmianie na rynku. Idealne narzędzie do minimalizacji niekorzystnego wpływu ryzyka walutowego.

Końcowa opłata, dzięki której przedmiot leasingu staje się własnością leasingobiorcy. Może być sciśle uregulowanym wymogiem w umowie leasingowej lub mieć charakter opcjonalny – leasingobiorca może sam zadecydować, czy jest zainteresowany wykupem przedmiotu leasingu.

Dokument urzędowy, który stanowi autorską opinię rzeczoznawcy dotyczącą wyznaczników pozwalających na określenie wartości nieruchomości. Zawiera m.in: informacje o wodzału, położeniu i przeznczeniu danej nieruchomości, opis jej stanu, charakterystykę rynku nieruchomości zbieżnych, a także wynik wyceny wraz z poszczególnymi obliczeniami. Może zostać wykotrzystany w ciągu 12 miesięcy od czasu sporządzenia, chyba że zostaje uaktualniony. Bank może poprosić o taki dokument np. ws. udzielenia kredytu hipotecznego jako potwierdzenie faktycznej warości nieruchomości, która ma służyć jako zabezpieczenie kredytu.

Prowizja, której wysokość nie może przekroczyć 1% całej kwoty zadłużenia (w przypadku kredytów, w których do spłaty pozostało mniej niż 12 miesięcy – 0,5%, w przypadku kredytów hipotecznych – 2% kwoty spłaconej przed terminem). Bank może ją nałożyć na klienta tylko w wypadku, w którym odpowiednie zapisy o prowizji zostały zawarte w umowie.

Przychód, przysługujący bankom lub innym instytucjom finansowym z racji pożyczenia kapitału.

Roczny koszt pożyczki zależny od pożyczonego kapitału (np. kwoty kredytu). Nie obejmuje jakichkolwiek dodatkowych opłat związanych z przyznaniem kredytu.

Dokuementy, które są powiązane z nabyciem określonego prawa majątkowego. Najczęściej spotykanymi są: alcje, obligacje, weksle, banknoty, czeki a także bony skarbowe.

Kod, który składa się z dowolnego połączenia cyfr, będący najprostszą formą zabezpieczenia dostępu do poufnych informacji oraz narzędzi bankowo-finansowych. Stosowany w serwisach bakowości elektronicznej, jak i służący do autoryzacji transakcji finansowych (przelewy, wypłaty z bankomatów, transakcje kartą kredytową lub debetową).

Możliwość terminowego regulowania rat kredytów, pożyczek i innych krótkoterminowych zobowiązań.

Dokument, w którym zakład ubezpieczeń potwierdza zawarcie umowy ubezpieczenia.

Umowa dwustronna między instytucją finansową a pożyczkobiorcą, polegająca na przekazaniu przez pożyczkodawcę określonej sumy pieniędzy, na dany czas, w zamian za odsetki oraz ustawienie hipoteki na nieruchomość (zabezpieczenie spłaty pożyczki), która jest własnością pożyczkobiorcy. Często mylona z kredytem hipotecznym, z nieznacznie wyższym oprocentowaniem.

Wydłużenie okresu kredytowania danego zobowiązania na wniosek kredytobiorcy. Skorzystanie z niej powoduje obniżenie miesięcznej raty, jednocześnie powiększając koszt całkowity kredytu.

Formalne potwierdzenie banku lub innej instytucji finansowej dotyczące uzyskanej zdolności kredytowej oraz gotowości do udzielenia kredytu na podanych w promesie warunkach.

Wynagrodzenie za dokonanie czynności, które są związane z zawarciem umowy. To jednorazowa opłata pobierana przez banki w momencie udzielana kredytu, a jej wysokość nie może przekroczyć 5% pożyczanych środków.

Wynagrodzenie banku za świadczenia lub usługi, ściśle określone w tabeli opłat i prowizji. Opłaty tego typu są okresowe lub indywidualne, towarzyszące wykonanej operacji.

Opłata, towarzysząca udzieleniu zobowiązania kredytowego. Jest rekompensatą kosztów ponoszonych przerz bankw trakcie procesu inicjacji zobowiązania i pobierana jest w trakcie podpisywania umowy kredytowej lub tuż po nim.

Transakcja bezgotówkowa, która polega na transferze środków z rachunku płatnika na wskazany przez niego inny rachunek bankowy.

Proces wymiany pieniądza lub działanie, które polega na zmianie waluty danego zobowiązania kredytowego.

Miesięczna kwota, którą kredytobiorca musi zapłacić wierzycielowi (bankowi lub innej instytucji finansowej) z tytułu zaciągniętego kredytu. Taka rata składa się z części kapitałowej i odsetkowej.

Raty, w których część kapitałowa pozostaje niezmienna a część odsetkowa maleje, dzięki czemu wysokość raty zmniejsza się przez cały okres kredytowania.

Wysokość raty jest stała przez cały okres kredytowania (zmienia się jedynie stosunek części kapitałowej, która rośnie, do odsetkowej, która maleje w miarę upływu czasu).

Zmiana struktury zobowiązań (najczęściej przeterminowanych) pod względdem ich ilości, okresu i sposobu spłaty oraz wysokości oprocentowania w celu obniżenia kosztów obsługi zadłużenia. Może nastąpić w drodze konsolidacji długu (połączenia kilku pożyczek od tego samego wierzyciela w jedną).

Rachunek Oszczędnościowo – Rozliczeniowy, czyli inaczej po prostu konto osobiste – podstawowe narzędzie bankowe służące do bezpiecznego przechowywania i gromadzenia środków finansowych oraz wykonywania przypisywanych mu czynności bankowych (np. przelew, wypłaty z bankomatów). Służy jako miernik ubankowienia społeczeństw.

Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania, czyli całkowity koszt pożyczki w skali roku. Przy jego wyznaczaniu uwzględnia się: okres trwania pożyczki, wysokość odsetek, prowizje, opłaty oraz inne koszty ponoszone w związku z zaciągniętym zobowiązaniem.

Stan rachunku bankowego na daną chwilę po uwzględnieniu wszystkich dokonanych dotychczas transakcji uznaniowych i obciążeniowych.

Różnica pomiędzy ceną kupna a ceną sprzedaży danej waluty – zysk związany z obrotem walutą.

Aktywa w formie środków płatniczych – krajowych, obcych walut i dewiz, m.in. środki na rachunkach bankowych i terminowych lokatach do 12 miesięcy oraz środki gotówkowe.

Stanowiące własność lub współwłasność danej osoby, na  byte lub wytworzone we własnym zakresie budowle, budynki, lokale oraz maszyny, urządzenia, środki transportu i inne przedmioty.

Bank (w tym osoby w nim zarudnione oraz pośrednicy, przez które bank wykonuje czynności bankowe), mają obowiązek zachowania tajemnicy bankowej, obejmującej wszystkie informacje dotyczące czynności bankowej uzyskane w czasie negocjacji, zawierania i realizacji umowy, na podstawie której bank tę czynność wykonuje.

Opłata związana z wynagrodzeniem notariusza za dokonane czynności notarialne.

Wskaźnik, który razem z DI jest głównym kryterium oceny zdolności kredytowej. Procentowe odzwierciedlenie stosunku całkowitych dochodów do całkowitych zobowiązań (Total Debt Ratio).

Ściśle określony termin wykupu np. obligacji, czyli spełnienia zobowiązania przez dłużnika (emitenta) w stosunku do jego wierzyciela.

Niewielkie urządzenie elektroniczne , które służy do zabezpieczania transkacji bankowości elektronicznej za pomocą wygenerowanych kodów składających się z uikalnego ciągu cyfr, potwierdzających daną transakcję. Każdy z kodów jest ważny tylko dla danej transakcji i jest aktualny przez krótki czas. Obecnie używany głównie w przypadku bankowości przedsiębiorstw.  

Czynność, która wiąże kupującego i sprzedającego finalizowana umową sprzedaży. Dla banu jest to każda czynność, którejwynikiem jest zmiana salda na rachunku bankowym klienta.

To część kredytu wypłaca zgodnie z zapisanymi w umowie warunkami (termin, wysokość). Transze może różnicować poszczególny cel ich przeznaczenia oraz fakt, że kolejna transza może nie zostać mu wypłacona przez zaniedbania dot. wywiązywania się w warunków umownych.

Wystawca weksla. Odpowiada wraz z innymi podpisanymi na wekslu za jego wykupienie.

Wskazany dłużnik wekslowy zobowiązany do spełnienia świadczenia określonego na dokumencie wekslowym.

Ubezpieczenie zawierane do momentu uprawomocnienia wpisu hipoteki do księgi wieczystej, stosowane jako dodatkowe zabezpieczenie roszczeń względem banku.

Umowa, w której bank lub inna instytucja finansowa zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy określoną kwotę kapitału z przeznaczeniem na konkretny cel. Umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie i określać: strony umowy, kwotę i walutę kredytu, cel na który kredyt został udzielony, zasady i termin spłaty kredytu, wysokość oprocentowania kredytu i warunki jego zmiany, spoób zabezpieczenia spłaty kredytu, zakres uprawnień banku związanych z kontrolą wykorzystania i spłaty kredytu, terminy i sposób postawienia do dyspozycji kredytobiorcy środków pieniężnych, wysokość prowizji (jeżeli umowa ją przewiduje), warunki dokonywania zmian i rozwiązania umowy.

Umowa, w której jedna lub obie ze stron zobowiązują się do zawarcia umowy przyrzeczonej (powinna określać istotne jej postanowienia).

To wskazana osoba przez ubezpieczonego, która (lub które) w przypadku jego śmierci otrzyma całość (lub część) sumy przewidzianej do wypłaty z tytułu zgonu.

Tymczasowe nieopłacenie całej raty (obu części, kapitałowej i odestkowej) na wniosek klienta. Skutkuje wydłużeniem okresu kredytowania lub podwyższeniem wartości kolejnych rat.

Papier wartościowy wykorzystywany m.in. w przypadku zabezpieczenia kredytów zobowiązujący wystawcę (klienta) do zapłaty określonej sumy pieniędzy na rzecz wskazanej w wekslu osoby lub instytucji (np.bank).

Osoba posiadająca stosunek zobowiązaniowy z dłużnikiem, od którego może żądać spełnienia ustalonego świadczenia.

Przeciwieństwo długu; prawo osoby do żądania od dłużnika spełnienia świadczenia wynikającego z określonego stosunku zobowiązaniowego pomiędzy nimi.

Działanie podejmowane dla odzyskania należności banku lub innej instytucji finansowej, wynikające z umów o kredyt, pożyczki lub innych umów dot. usług bankowych. Podejmowane przede wszystkim po upływie terminu płatności lub w przypadku wypowiedzenia umowy, sądowo lub pozasądowo.

Osoba, która zajmuje się odzyskiwaniem wierzytelności, korzystająca z uprawnień przysługujących komornikom.

W kredytach hipotecznych różnica pomiędzy wartością nieruchomości a kwotą kredytu zaciągniętego do jej sfinalizowania (czyli inaczej śrdoki, jakimi dysponuje kupujący, na konkretny cel – kupno danej nieruchomości). Idealny wkład własny to ok. 20% wartości nieruchomości.

Zestawienie transakcji dokonywanych na rachunku bankowym klienta i ich wpływu na saldo konta, przekazywane klientowi w danych odstępach czasu (najczęściej co miesiąc).

Zabezpieczenie, które gwarantuje wierzycielowi spłatę jego należności ( weksel in blanco, zastaw, hipoteka, ubezpieczenie kredytu i inne).

Pieniężne lub rzeczowe zabezpieczenie stron umowy, stosowane najczęściej w umowach przedwstępnych. Strona przekazująca zadatek może go stracić , jeżeli nie wywiąże się z postanowień umowy, natomiast gdy z postanowień nie wywiąże się strona przyjmująca zadatek – musi go oddać w kwocie dwukrotnie większej.

Pieniężne lub rzeczowe zabezpieczenie umowy, które jest zwracane w ptrzypadku niespełnienia jej postanowień bez dodatkowych konsekwencji.

Zdolność do spłaty zaciąhgniętego kredytu wraz z jego odestkami w terminach określonych w umowie.

Polecenie przelewu ustawione dla danego okresu, które nakazuje dokonania transferu środków z danego konta na rachunek odbiorcy wskazany w poleceniu, w konkretnym terminie i określonej wysokości.

Osoba, która według prawa cywilnego zobowiązuje się do spełniania określonego świadczenia na rzecz wierzyciela, jeżeli dłużnik nie spełnił tego zobowiązania. Udział takiego poręczyciela jest związany z podwyższeniem limitu kredytowego przyznanego potencjalnemu kredytobiorcy.